10 Şubat 2012 Cuma

Anne olmak...Evlat olmak...

Epey boşladım blog yazmayı. Memleketten döneli tam 1 hafta oldu bugün. Babamın 1. tur ameliyatının pataloji sonuçları iyi gelmedi. İleri derecede tümör teşhisi ile 2. tur ameliyatını oldu bugün. Kaslara sirayet edip etmediğine bakılacak. Gene bir süre bekleyip sonucuna bakacağız. Karışık ama güzel rüyalar görüyorum. Rüyalarıma hiç güvenmem ama artık güvenmek istiyorum. İnşallah her şey çok daha güzel olacak.

2012'ye ısınamadım bir türlü. Ama savaşacağız. Bakalım kim galip gelecek..

Memleketten izlenimlerimi aktarayım biraz. 21 Ocak günü çok soğuk bir sabah İstanbul istikametine doğru ayrıldık Bursa'dan. Yollarda birbirimize güç oluruz diye birlikte yola çıkmaya karar vermiştik kardeşimle. İkimizin de eşleri gelemeyecekti çünkü. Aynı akşam Giresun istikametine yol almaya başladık. Şunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Lahana gibi kat kat giysilerimizin bir katını İstanbul'da çıkardık. Çünkü Bursa'ya nispeten hava epey yumuşaktı. Memlekette ise 10 dereceydi. O derece yani! :) Ailemizle vakit geçirdik. Aslında ne fotoğraf çekmeye hevesim vardı; ne de gezmeye sadece aileme doymak istedim. Epeydir annem, babam, kardeşim ve abim bir arada yaşamamıştık. Bu sefer oldu. İki küçük ayrıntı eşliğinde tabi.

Fotoğraf demişken dalgınlıktan makinemi de Giresun'da unutmuşum. Yani öylece savruk bir halde yola çıkmış bulunuyorum.

Dün gece babam için dua ederken Gamze için daha çok dua ettim ve hala ediyorum. Aslında hiç yazmak gelmiyordu içimden. Sırf onun için yazdım. Söylenecekler hep düğümlü kalıyor boğazımda. Mutlaka haberdar olmuşsunuzdur tabi ama belki bilmeyen vardır. Belki uygun ilik aramızdadır diye. İzmir'de oturan arkadaşlarıma bilhassa yalvarıyorum. Ne olur.. Kan tahlili gibi bir şeymiş diyorlar. Bu post'u yayınlayıp İzmir dışındakiler (yani bizler) nasıl yardımcı olabiliriz onu araştırmaya girişeceğim.

GAMZE AKBAŞ.ACİL ARH+Trombosit ve İlik ihtiyacı. 9 Eylül Üni.İZMİR. Oda no: 4865 Hematoloji Servisi Onkoloji 1. kat.05057832724

Dedim ya söylenecek her söz düğüm düğüm takılıyor boğazımıza. Sadece yarın kime ne olacağını kimse bilemez. Aslında hep başkalarının başına gelir sandığımız şeyler var. O BAŞKALARI da eminim hep öyle sanıyordur. Yarın ne olacağımızı hiç birimiz bilemiyoruz.

Gamze'ye sağlık ve güç diliyorum tüm kalbimle..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bloğu olmayan arkadaşlar, ''anonim'' seçip önce isimlerini yazıp, yorum bırakabilirler. Şimdiden teşekkürler...